buddha's lost children
Door: Paulien en Jan Willem
Blijf op de hoogte en volg de luie fietsers
17 April 2008 | Thailand, Bangkok
Daar zijn we weer! Nu vanuit Thaton. Dat hebben we vandaag gehaald na een tocht van 77 km door de moordende hitte, Pfffff! Het watergooien is nu wel weer voorbij, hoewel we af en toe nog wat spetters krijgen van mensen langs de weg.
Ik zou nog wat vertellen over de gibbonexperience. Ze hebben in een natuurpark in Bokeo allemaal kabels opgehangen. Met behulp van een soort tuigje en een katrol kun je dan van de ene kant van een vallei naar de andere sjezen. Dit was echt superleuk, 3 dagen slingeren tussen de bomen aan lange kabelbanen. Sommige kabelbanen waren wel 600 meter lang!
De eerste keer was het echt heel eng en durfde niemand naar beneden te kijken, maar al snel had iedereen de smaak goed te pakken. Aan het einde van de middag arriveerden we in een boomhut, waar we zouden slapen. Heel knap gemaakt, zo'n 50 meter boven de grond. De hut was zo'n 8 meter in doorsnee en had drie verdiepingen: In de 'kelder' was de ingang, waar je kwam aangezoefd, daarboven de keuken/slaapkamer en ook een douche en wc (met bijennest dus onbruikbaar....) en dan was er nog een trappetje naar boven waar een tweepersoonslaapkamer was. Daar mochten wij slapen, want we waren het enige stel. Was echt een heel mooi plekje, maar toch deed Jan Willem haast geen oog dicht: Al die oerwoudgeluiden! Vooral veel vogels.
De volgende dag ruilden we van boomhut met een andere groep en kregen we een nog knusser huisje. En onweer 's nachts, erg sfeervol. Eigenlijk hadden we dan de boomhut moeten verlaten, maar onze gidsen waren verdwenen (die deden niet zo erg hun best) en wij vonden het wel prima in de boomhut. Die boom stond er al een tijdje, die zou het nog wel even uithouden. Iedereen sliep als een blok!
We zijn nog bij een hele mooie waterval geweest waar je omhoog kon klauteren langs de rotsen. En we hebben veel geslingerd natuurlijk!
Geen gibbons gezien, die bleken bij boomhut 1 te wonen en wij zaten in nr 5 en 6. Jan Willem heeft wel een boommarter gezien en er waren veel hagedissen, vlinders en minstens 1 slang.
Wel aardig, er zijn 12 dorpen en ze willen voor elk dorp 1 hut bouwen, zodat elk dorp wat kan verdienen aan dit project. De dorpelingen doen de was en koken ook (heel lekker!)
Nu zijn we echt goed in Thailand, dit is rijker, drukker en veel voller bebouwd dan Laos. Gister waren we bij Mae Kham, daar wilde Paulien heel graag heen. Vlak voor we op reis gingen hadden we de film "Buddha's lost children" gezien, over een ex-thaibokser die nu monnik is en verlaten of heel arme kinderen opvangt. Ze leren boksen en krijgen een pony om voor te zorgen zodat ze (weer) zelfvertrouwen krijgen.
We zijn er heel hartelijk ontvangen door een non in het wit. Ze is sinds drie jaar non, omdat ze geen kinderen kon krijgen. Of ze nu was weggestuurd door haar man of zelf deze keus had gemaakt durfden wij niet te vragen.....
Het was de derde dag van het nieuwjaar en alle beelden kregen water met safloer. Dat rook heel erg lekker. Ze vroeg of wij dat ook wilden doen en legde van alles uit bij de beelden.
Daarna zijn we met haar naar de andere bergtop gelopen, waar de monnik (Prah Khru Bah) woont. Hij zat bij een rots en gooide water over de mensen die naar hem toe waren gekomen. Ook deelde hij armbandjes uit (die geluk brengen), maar dan moest je wel eerst een spelletje winnen (steen-schaar-papier). Hij liet natuurlijk iedereen winnen en hij had hier veel plezier in. We vroegen aan de non of hij altijd zo'n goed humeur heeft en ze zei van wel, omdat hij verlicht is.
De volgende ochtend zijn we weer naar deze berg gelopen, omdat je dan de kleine monnikjes op paarden kan zien. Die halen dan de offers op die mensen ze geven. Vroeger gingen de monniken naar beneden, maar nu komen de mensen naar boven. Dit is wel een beetje vreemd, want het is een soort toneelstukje op deze manier: De monnikjes gaan via een achteruitgang naar buiten, wachten tot het 8 uur is en galopperen dan weer naar binnen. Maar mooi was het toch en we vonden het allebei heel leuk om dit plekje gezien te hebben.
Nog 2 weken en we zijn weer thuis. Paulien wil af en toe nu al naar huis (vooral als het weer eens 40 graden i de schaduw is), Jan Willem hoeft nog niet zo nodig :) Tot volgende keer!
We gaan proberen of we wat plaatjes aan dit bericht kunnen plakken, dat is toch leuker dan alleen maar tekst.
Ik zou nog wat vertellen over de gibbonexperience. Ze hebben in een natuurpark in Bokeo allemaal kabels opgehangen. Met behulp van een soort tuigje en een katrol kun je dan van de ene kant van een vallei naar de andere sjezen. Dit was echt superleuk, 3 dagen slingeren tussen de bomen aan lange kabelbanen. Sommige kabelbanen waren wel 600 meter lang!
De eerste keer was het echt heel eng en durfde niemand naar beneden te kijken, maar al snel had iedereen de smaak goed te pakken. Aan het einde van de middag arriveerden we in een boomhut, waar we zouden slapen. Heel knap gemaakt, zo'n 50 meter boven de grond. De hut was zo'n 8 meter in doorsnee en had drie verdiepingen: In de 'kelder' was de ingang, waar je kwam aangezoefd, daarboven de keuken/slaapkamer en ook een douche en wc (met bijennest dus onbruikbaar....) en dan was er nog een trappetje naar boven waar een tweepersoonslaapkamer was. Daar mochten wij slapen, want we waren het enige stel. Was echt een heel mooi plekje, maar toch deed Jan Willem haast geen oog dicht: Al die oerwoudgeluiden! Vooral veel vogels.
De volgende dag ruilden we van boomhut met een andere groep en kregen we een nog knusser huisje. En onweer 's nachts, erg sfeervol. Eigenlijk hadden we dan de boomhut moeten verlaten, maar onze gidsen waren verdwenen (die deden niet zo erg hun best) en wij vonden het wel prima in de boomhut. Die boom stond er al een tijdje, die zou het nog wel even uithouden. Iedereen sliep als een blok!
We zijn nog bij een hele mooie waterval geweest waar je omhoog kon klauteren langs de rotsen. En we hebben veel geslingerd natuurlijk!
Geen gibbons gezien, die bleken bij boomhut 1 te wonen en wij zaten in nr 5 en 6. Jan Willem heeft wel een boommarter gezien en er waren veel hagedissen, vlinders en minstens 1 slang.
Wel aardig, er zijn 12 dorpen en ze willen voor elk dorp 1 hut bouwen, zodat elk dorp wat kan verdienen aan dit project. De dorpelingen doen de was en koken ook (heel lekker!)
Nu zijn we echt goed in Thailand, dit is rijker, drukker en veel voller bebouwd dan Laos. Gister waren we bij Mae Kham, daar wilde Paulien heel graag heen. Vlak voor we op reis gingen hadden we de film "Buddha's lost children" gezien, over een ex-thaibokser die nu monnik is en verlaten of heel arme kinderen opvangt. Ze leren boksen en krijgen een pony om voor te zorgen zodat ze (weer) zelfvertrouwen krijgen.
We zijn er heel hartelijk ontvangen door een non in het wit. Ze is sinds drie jaar non, omdat ze geen kinderen kon krijgen. Of ze nu was weggestuurd door haar man of zelf deze keus had gemaakt durfden wij niet te vragen.....
Het was de derde dag van het nieuwjaar en alle beelden kregen water met safloer. Dat rook heel erg lekker. Ze vroeg of wij dat ook wilden doen en legde van alles uit bij de beelden.
Daarna zijn we met haar naar de andere bergtop gelopen, waar de monnik (Prah Khru Bah) woont. Hij zat bij een rots en gooide water over de mensen die naar hem toe waren gekomen. Ook deelde hij armbandjes uit (die geluk brengen), maar dan moest je wel eerst een spelletje winnen (steen-schaar-papier). Hij liet natuurlijk iedereen winnen en hij had hier veel plezier in. We vroegen aan de non of hij altijd zo'n goed humeur heeft en ze zei van wel, omdat hij verlicht is.
De volgende ochtend zijn we weer naar deze berg gelopen, omdat je dan de kleine monnikjes op paarden kan zien. Die halen dan de offers op die mensen ze geven. Vroeger gingen de monniken naar beneden, maar nu komen de mensen naar boven. Dit is wel een beetje vreemd, want het is een soort toneelstukje op deze manier: De monnikjes gaan via een achteruitgang naar buiten, wachten tot het 8 uur is en galopperen dan weer naar binnen. Maar mooi was het toch en we vonden het allebei heel leuk om dit plekje gezien te hebben.
Nog 2 weken en we zijn weer thuis. Paulien wil af en toe nu al naar huis (vooral als het weer eens 40 graden i de schaduw is), Jan Willem hoeft nog niet zo nodig :) Tot volgende keer!
We gaan proberen of we wat plaatjes aan dit bericht kunnen plakken, dat is toch leuker dan alleen maar tekst.
-
17 April 2008 - 09:12
Tante Frieda:
wat een super TARZAN-gevoel moet dat gegeven hebben! Leuk met de foto's erbij. 40 graden vind ik ook te warm.
in de Metro krant van 16/4 stond een plaatje van waterspetteren en dat zou alle zonden van het oude jaar wegspoelen.
groeten van ons beiden uit Utrecht waar het lang zo warm niet is. -
17 April 2008 - 09:42
Deborah:
Leuke avonturen, wat zeg ik, SUPER!!!
Als jullie terugkomen ben ik eindelijk verhuisd naar Leeuwarden, welkom :-)!!! Eerst nog maar lekker doorgaan met die prachtige reisavonturen die jullie maken!
liefs, deb -
17 April 2008 - 10:33
Marjolijn:
ik las net over het weven, naaien en papier maken dat jullie onderweg zagen. Dat dat nog bestaat! (en voor hoelang). mooi al die natuurimpressies. Als ik het goed uitreken zijn jullie in onze meivakantie terug. Wat zul je een voldaan gevoel hebben. Veel groeten en een goede thuiskomst. Hier worden lantaarns geproduceerd. (ook een hele "reis"). En ik moet in Willems tuin werken, ik las net nog Jan Willems instrukties. Groetjes, Marjolijn -
17 April 2008 - 17:24
JJL&R:
Hebben jullie nog bekende monnikjes van de film gezien? Die ene met die schurft-plekjes was zo schattig:-) Dat jullie durian lekker vinden, brrrrr... 1 hap is oke, maar verder....
Ontzettend gaaf jullie expeditie!
Tot over 2 weken! -
18 April 2008 - 10:37
Els Uit Groningen:
Wat leuk dat jullie bij die monnik zijn geweest van de film. Dorien en ik hebben die film net een week geleden gezien, heel toevallig. Het klinkt allemaal fantastisch wat jullie beleven en ondernemen. Geniet er nog maar even goed van. Het is nog maar kort.
groetjes van Migeyo, Els en Iris. -
19 April 2008 - 07:01
Sabine (van Frieda):
Hai Paulien
Jee wat een leuk avontuur, daar had ik nog niet van gehoord dat jungle avontuur :D
Ja, ik had het precies goed uitgezocht met mijn verblijf in Thailand! Een stuk regenseizoen maar verder aangenaam!
Ik mis het wel hoor, maar nu even minder - nu ik weet dat het zoooo warm is, ik vond 35 graden al niet werkbaar :D:D Groetjes en wat koelte! :D Sabine
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
